Mijn eerste set olieverf kreeg ik van mijn opa: hij had nog wel wat liggen op zolder en hij wist dat ik van schilderen hield. Zelf is hij een ontzettend goede autodidact. Tot voor kort gaf hij les aan een groepje oude heren. Maar al dat moderne geschilder van mij is nooit echt in de smaak gevallen, helaas. Ik denk dat ik zijn precieze observerende blik mis - of nog niet heb ontwikkeld.

Eenmaal thuis met mijn nieuwe schilderset moest ik wennen; met acrylverf kon ik inmiddels uit de voeten. Laag over laag, een beetje erbij of eraf, acryl was vergevingsgezind. De traag drogende olie echter, dwingt me verder vooruit te denken. Ik krijg er diepte voor terug.

Het “oudste” werk komt uit 2019, het jongste is work in progress (2023).